Dzięki Tobie już się nie pogubię

16.02.2018 r.

Dzięki Tobie

Nie mogę iść dalej naprzód

Coś zatrzymuje

Jakaś siła osłabia mnie

Ale nie poddaję się

Bo oparcie mam

Dzięki Tobie

Nie boję się już tak jak dawniej

Moim bohaterem jesteś ty

Jest jak w grze

Wiem jaki mam cel

Wszystko staje się prostsze

I to dzięki tobie

Teraz wiem

W którą mam iść stronę

I to dzięki tobie

Już się nie pogubię

Idę przed siebie z tą myślą

Czując, że mogę wszystko

Nie bać się niczego

Uczę się znów ufać światu

Dzięki tobie

Unosząc się

Złap mnie za dłoń 

I ulecz rany 

Bym mogła dalej biec 

I na nowo śnić

Jest jak w grze

Wiem jaki mam cel

Wszystko staje się prostsze

I to dzięki tobie

Teraz wiem

W którą mam iść stronę

I to dzięki tobie

Uwierzyłeś we mnie

Starasz się pomóc mi

Silną być 

Uczysz mnie

Szczęśliwą, szczęśliwą być

Szczęśliwą, szczęśliwą być

Rozumiesz mnie

Dajesz mi siłę

Mam wiarę, że 

Może być lepiej 

A to wszystko dzięki tobie

Za to dziękuję 

Dziękuję Ci

Jest jak w grze

Wiem jaki mam cel

Wszystko staje się prostsze

I to dzięki tobie

Teraz wiem

W którą mam iść stronę

I to dzięki tobie

-------------------------------------------------------------------

 Bardzo dawno nie publikowałam tekstu piosenki, a to dlatego, że brak mi natchnienia na jakiekolwiek ich pisanie. Ostatnio czuję, że tworzenie takich utworów stało się dla mnie trudne i ciężkie, Odnoszę nawet wrażenie, jakbym stała się w tym znacznie gorsza, niż lepsza, a porównując teksty, które pisałam na początku tego roku z moimi zapiskami w brudnopisie sprzed wiosny to widzę różnicę i odczuwam zmianę w lekkości tworzenia. Zastanawiam się, co się ze mną stało, dlaczego tak się dzieje? Może to tylko kolejny, dłuższy kryzys twórczy, lecz niestety bardzo mnie on niepokoi.