Po burzy zawsze wychodzi słońce

Myśli zagubione 

Poszły gdzieś na spacer

Zostawiając mnie samą

Nie mając nikogo obok

Lecz po długiej podróży

Przez gwałtowne burze

Odnajduję drogę

Oraz słońce

I biegnę 

Do Ciebie

Znalazłam swoje szczęście

Gdy patrzę w twoje oczy 

Zielone

Już się nie gubię

Podróżuję nieustannie

Widząc tysiąc gwiazd

W końcu się uśmiecham

Zauważam wszelkie dobro

Którego dawno nie było

To jest coś przyjemnego 

Niczym szum morskich fal

Która wydobywa na brzeg twoją szczerość

Wypełnioną miłością

Którą mnie darzysz z wzajemnością

Czy to jawa

A może sen

Z którego nie mogę

Obudzić się

Ty tu jesteś

Jestem i ja

Jesteśmy razem 

Tak oboje

Idziemy przez świat

Powieki stają się ciężkie

Zasypiam

Znikam stąd

Pojawiam się gdzieś indziej

We śnie 

Czy dobrym?

Na pewno Cię szukam

Abyś mógł mnie za dłoń chwycić

I w dobrą stronę poprowadzić

Warto było walczyć tak

Ten pierwszy raz

O Ciebie

O nas

By tak razem trwać

Z Tobą być

I tulić Cię w ramionach mych

-------------------------------------------------------------------

  Człowiek zawsze musi wiele wycierpieć zanim spotka go coś dobrego. Przeważnie droga do szczęścia jest długa i bardzo trudna do przejścia, lecz warto ją pokonać. Trzeba się nie poddawać i wierzyć, że wszystko, co dobre jest jeszcze przed nami, a zły czas odejdzie w niepamięć, niosąc ze sobą dobre momenty. Czarne chmury kiedyś muszą zniknąć z naszego życia, musi wyjść słońce. To wszystko jest możliwe z odpowiednimi ludźmi, którzy zostali przy nas i wnieśli ze sobą wszelkie dobro oraz nieustannie przekazują nam pozytywną energię. Nasze złamane serca mogą zostać na nowo poskładane, a odnalezione, brakujące elementy układanki stworzą całkowity obraz szczęścia, który tak trudno było nam zbudować.